خدای من نمیدانم گاهی کجای دنیا گم ات میکنم
در هیاهوی بازار … در خستگی هنگام نماز ! در وسوسه های نفس ام… نمیدانم…. اما ، گاهی تو را گم میکنم مثل کودکی که در بازار دستان مهربان مادرش را رها کرده به تماشای عروسکی مشغول است…!
بعد میبیند مادرش نیست و هیچ عروسکی او را خوشحال نمیکند…!
به کودکی ام بنگر… هرچند خودم تو را گم میکنم اما ….تو پیدایم کن…..
حوالی بعضیا انقدر هوا دلچسب است
که دوست داری یک خانه نُقلی کنارشون اجاره کنی
و با خیالِ راحت زندگی رو با آرامش تنفس کنی
سعی نکن حالم را درک کنی
باگذشته ام خیلی فرق کردم
هر وقت در آغوشِ هیچکس ضربان قلبـت تنـد نشد
و با هیچ نگـاهی دلت نلـرزید
میتوانی مرا درک کــنى
روی تمام لباس هایم
اسمت ریخته !
پاک هم نمی شود
درد این است !
و الا
رفتنت حرف عجیبی نیست
از بس که خدا عاشق نقاشی بود
هر فصل به روی بوم، یک چیز کشید
یک بار ولی گمان کنم شاعر شد
یک گوشه ی دنج رفت و پاییز کشید
مداد را برداشتی
و طرح مرا نه آنگونه که هستم ،
همانگونه که می خواستی کشیدی ..
تمام بهانه رفتنت این است که عوض شده ام ..،
مداد را برمی دارم، طرح تورا همانگونه که هستی می کشم..،
می توانی بروی…
آدم ها ی این روزگار لالت میکنند..
بعد هی می پرسند..
چیه؟ چرا حرف نمی زنی؟
این خنده دارترین تراژدیه دنیاست..
جملات الهام بخش
یک جمله ممکن است احساسی را تغییر دهد ُنگاهی را دگرگون نماید ُمسیری را عوض کند ُ
جوانه امیدی در دلی بکارد ُغمی را زایل نماید ُ عزمی راجزم کند وحقیقتی رافهم.
چرا که اولین جرقه کلمات وجملات در ادراک بروزمیکند ومنجر به اساس میشود
ونهایتا بصورت رفتار ضهور مینماید پس خوب بخوانیم نیک بیندیشیم تا زیبا عمل نمائیم .
چه خوش گفته اند :
عالمی را یک سخن ویران کند
روبه هان مرده را شیران کند
آسمان شو ابر شو باران ببار
ناودان آبش نمی آید بکار
بی کمالی های انسان از سخن پیدا شود
پسته ی بی مغز اگر لب وا کند رسوا شود
